Każdy przedmiot, zwłaszcza jeśli staje się elementem naszego wyposażenia, którego używamy w naszym Szczepie ma jakieś znaczenie. Tak jest również z laską skautową. Kiedy już dowiedzieliśmy się jak ją wykonać teraz nadszedł czas na to, aby dowiedzieć się nieco więcej na temat symboliki i odniesień, do których odwołujemy się. Są to przede wszystkim odniesienia biblijne. Zapraszamy do lektury starszych skautów i rodziców.
"Laska pasterska w Starym Testamencie
W odczytywaniu symboliki pastorału trzeba również sięgnąć do znaczenia laski w Starym Testamencie. Laska wiąże się z drzewem życia. Jest symbolem płodności, ale służy też do odpędzania złych mocy. Jest oznaką godności i mocy, u sędziów symbolem sprawiedliwości i władzynad życiem i śmiercią. Laska była symbolem mocy, która działa przy poruszeniu, np. różne cuda dokonane przez Mojżesza. Laska Mojżesza była symbolem jego urzędu i znakiem mocy Bożej wspierającej jego działania. Wymagana była od uczestników żydowskiej Wieczerzy Paschalnej
dla upamiętnienia spożywania w pośpiechu posiłku przed wyjściem z Egiptu (Wj 12,11). Mojżesz nakazał Izraelitom przed spożyciem Paschy przepasać sobie biodra, włożyć sandały na nogi, a do ręki wziąć laskę.
"Laska pasterska w Starym Testamencie
W odczytywaniu symboliki pastorału trzeba również sięgnąć do znaczenia laski w Starym Testamencie. Laska wiąże się z drzewem życia. Jest symbolem płodności, ale służy też do odpędzania złych mocy. Jest oznaką godności i mocy, u sędziów symbolem sprawiedliwości i władzynad życiem i śmiercią. Laska była symbolem mocy, która działa przy poruszeniu, np. różne cuda dokonane przez Mojżesza. Laska Mojżesza była symbolem jego urzędu i znakiem mocy Bożej wspierającej jego działania. Wymagana była od uczestników żydowskiej Wieczerzy Paschalnej
dla upamiętnienia spożywania w pośpiechu posiłku przed wyjściem z Egiptu (Wj 12,11). Mojżesz nakazał Izraelitom przed spożyciem Paschy przepasać sobie biodra, włożyć sandały na nogi, a do ręki wziąć laskę.
W nawiązaniu do polecenia Mojżesza (Wj 12,11) laska stała się symbolem wędrowania i nadziei spełnienia się planów Bożych: „Weź laskę, bo nią masz dokonać znaków” (Wj 4,17). Tymi znakami są: przejście przez Morze Czerwone, zamiana wody w krew, grad i pioruny (Wj 7,17–21;9,22–25). Za pomocą laski Mojżesz zesłał plagi na Egipt (Wj 7,8–22). Mojżesz, wracając ze swoją żoną i dzieckiem do Egiptu, „miał laskę Bożą w swoich rękach” (Wj 4,20). Laska towarzyszyła Izraelitom w czasie wędrówki do Ziemi Obiecanej. Nią też zostały rozdzielone wody morza oraz po uderzeniu nią woda wypłynęła ze skały (Wj 14,16–31; 17,5n). Laska może też zmienić się w coś żywego, jak np. w węża u Mojżesza i Aarona (Wj 7,12)19. Jej prototypu można szukać już w starożytności. Na starożytnym Wschodzie laska była symbolem władzy, służyła równocześnie do podpierania się, nosili ją pasterze. Pasterz za pomocą swej laski utrzymuje porządek w stadzie, w razie potrzeby także go broni. Za jej pomocą prowadzi swoje stado, opiekuje się nim. Za pomocą kija pasterz wyznaczał swoim owcom kierunek, karcił niepokorne oraz bronił stada przed drapieżnikami. Kij służył pasterzowi do podpierania się, a zarazem jako poszerzenie jego przestrzeni działania. Dlatego laskę uważano za symbol władzy (Wj 4,17; Lb 17,17; Ps 22,4; Ps 44,7)26. W proroctwie Balaama laska królewska symbolizowała tego, który wyjdzie z narodu izraelskiego i zniszczy jego wrogów (Lb 24,17)27. Księga Rodzaju (Rdz 49,10) podaje, iż laska jest symbolem panowania i jako taka należy do insygniów władcy. Pismo Święte mówi również o lasce Aarona (Wj 16,17), a także Lewitów. Laska Aarona miała szczególną moc (Lb 17,16–28). Z woli Bożej moc płynąca z odżywczych soków drzewa została przekazana lasce Aarona, która się zazieleniła, zakwitła i wydała owoce migdałowe
(Lb 17,16–28). Stała się też ona symbolem całego rodu kapłańskiego. Księga Psalmów mówi o królu Mesjaszu: „berło sprawiedliwe jest berłem Twojego Królestwa” (Ps 45,7). Natomiast autor Listu do Hebrajczyków tekst ten odnosi do Chrystusa (Hbr 1,8). Św. Jan słowa Psalmu, że król Mesjasz prowadzić będzie narody „berłem żelaznym” (Ps 2,9), odnosi do Chrystusa (Ap 12,5). Jest też mowa o „lasce żelaznej”, tj. lasce sądu Bożego, na mocy którego zostaną starci w pył wszyscy bezbożni (Ps 2,9). Księga Psalmów mówi o „lasce królestwa Bożego”, która jest równocześnie „laską sprawiedliwości” (Ps 45,7)35. Pismo Święte Boga utożsamia z pasterzem (Ps 23,4; 95,7): „Twoja laska i kij pasterski”. Prorok Micheasz prosi, by Pan pasł lud swój, trzodę swego dziedzictwa (Mi 7,14). Z kolei prorok Zachariasz w alegorii o dwóch pasterzach mówi o dwóch laskach: „łaskawości” i „zjednoczenia” (Za 11,4–17)36. W Starym Testamencie kij pasterski był również oznaką mocy Bożej posiadanej przez proroków (2 Krl 4,29).
(Lb 17,16–28). Stała się też ona symbolem całego rodu kapłańskiego. Księga Psalmów mówi o królu Mesjaszu: „berło sprawiedliwe jest berłem Twojego Królestwa” (Ps 45,7). Natomiast autor Listu do Hebrajczyków tekst ten odnosi do Chrystusa (Hbr 1,8). Św. Jan słowa Psalmu, że król Mesjasz prowadzić będzie narody „berłem żelaznym” (Ps 2,9), odnosi do Chrystusa (Ap 12,5). Jest też mowa o „lasce żelaznej”, tj. lasce sądu Bożego, na mocy którego zostaną starci w pył wszyscy bezbożni (Ps 2,9). Księga Psalmów mówi o „lasce królestwa Bożego”, która jest równocześnie „laską sprawiedliwości” (Ps 45,7)35. Pismo Święte Boga utożsamia z pasterzem (Ps 23,4; 95,7): „Twoja laska i kij pasterski”. Prorok Micheasz prosi, by Pan pasł lud swój, trzodę swego dziedzictwa (Mi 7,14). Z kolei prorok Zachariasz w alegorii o dwóch pasterzach mówi o dwóch laskach: „łaskawości” i „zjednoczenia” (Za 11,4–17)36. W Starym Testamencie kij pasterski był również oznaką mocy Bożej posiadanej przez proroków (2 Krl 4,29).
Laska pasterska w Nowym Testamencie
W Nowym Testamencie Chrystus ukazywany jest jako Dobry Pasterz z laską w ręku (Ps 23,4). Katakumby wiele nam przedstawiają kijów pasterskich w rękach Dobrego Pasterza, są to najstarsze obrazy pastorałów. Laska zwiastuna była dłuższa, używali jej archaniołowie Gabriel i Rafał. W sztuce bizantyjskiej z laską przedstawiani są wszyscy aniołowie. W sztuce starochrześcijańskiej Chrystus jest też przedstawiany jako taumaturg, który posługuje się swoją cudowną laską, wskrzesza z martwych Łazarza. Kiedy Jezus rozsyłał swoich uczniów, powiedział im, „żeby niczego nie brali na drogę prócz jednej laski” (Mk 6,8), będącej symbolem wędrowania w wierze i dla wiary. Apostołowie, odbywając swoje podróże, używali laski, o czym wspomina cytowany powyżej fragment. Na lasce opierają się pielgrzymujący do Santiago de Compostela. Chrystus zaprasza uczniów, by nie brali na drogę laski (Mt 10,9–10). Św. Jan ukazuje Kościół pod laską jedynego Pasterza (J 10). Bardzo często urząd biskupa porównuje się z pracą pasterza owiec (1P 5,2,5)48. W Liście do Hebrajczyków (Hbr 1,8) tak powiedziano o Synu Bożym: „Berło sprawiedliwości jest berłem królestwa Twego”. Św. Jan mówi o Synu, narodzonym z Niewiasty odzianej w słońce, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną (Ap 12,5; 19,15).: fragment art. ks. Szymona Lewandowskiego z Włocławka
W Nowym Testamencie Chrystus ukazywany jest jako Dobry Pasterz z laską w ręku (Ps 23,4). Katakumby wiele nam przedstawiają kijów pasterskich w rękach Dobrego Pasterza, są to najstarsze obrazy pastorałów. Laska zwiastuna była dłuższa, używali jej archaniołowie Gabriel i Rafał. W sztuce bizantyjskiej z laską przedstawiani są wszyscy aniołowie. W sztuce starochrześcijańskiej Chrystus jest też przedstawiany jako taumaturg, który posługuje się swoją cudowną laską, wskrzesza z martwych Łazarza. Kiedy Jezus rozsyłał swoich uczniów, powiedział im, „żeby niczego nie brali na drogę prócz jednej laski” (Mk 6,8), będącej symbolem wędrowania w wierze i dla wiary. Apostołowie, odbywając swoje podróże, używali laski, o czym wspomina cytowany powyżej fragment. Na lasce opierają się pielgrzymujący do Santiago de Compostela. Chrystus zaprasza uczniów, by nie brali na drogę laski (Mt 10,9–10). Św. Jan ukazuje Kościół pod laską jedynego Pasterza (J 10). Bardzo często urząd biskupa porównuje się z pracą pasterza owiec (1P 5,2,5)48. W Liście do Hebrajczyków (Hbr 1,8) tak powiedziano o Synu Bożym: „Berło sprawiedliwości jest berłem królestwa Twego”. Św. Jan mówi o Synu, narodzonym z Niewiasty odzianej w słońce, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną (Ap 12,5; 19,15).: fragment art. ks. Szymona Lewandowskiego z Włocławka
Komentarze
Prześlij komentarz